Sinterklaas kapoentje, leg wat in mijn schoentje...

Kort na de middag werd er opnieuw op de deur gebonsd en kwam Pieterbaas lachend de klas binnenhuppelen. Jufke...hebben al deze brave kindertjes een mooie tekening voor Sinterklaas gemaakt?

"Ja hoor Zwarte Piet. Moet je eens kijken wat een hoop creativiteit ik hier op mijn bureau heb liggen."

Piet ging op de juf haar stoel zitten en begon aandachtig één voor één de werkjes te bestuderen. Bij iedere tekening riep hij: " OOOOHHHHH...of ...AMAAI... of... GRANDIOOS... of... SUPER.....". Snappen jullie nu waar ik dat vandaan heb, wanneer ik reageer op die mooie ATCeekes of kaarten?!

Toen hij de stapel afgewerkt had, sprong hij plots op en ging boven op het bureau staan.

"Maar Pieterbaas toch!!!!", riep onze juf. " Kom daar onmiddelijk af! Dat is toch geen voorbeeld voor mijn kinderen!!".

"Nee jufke..dat weet ik, maar ik ben zo gelukkig...ik heb zo 'n goed nieuws voor deze jongens en meisjes!!!"

Iedereen keek plots heel geïnteresseerd op en het werd muisstil.

"Wel Pieterbaas...hou ons niet langer in spanning en vertel ons het goede nieuws dan maar vlug!" riep de juf.

"Het Gouden Boek is terecht!!!Jaja...echt waar!!!"

Iedereen begon luid in de handen te klappen en te gillen...tot de juf teken deed dat het genoeg was.

"Vertel op Piet...Waar was het boek dan wel?!"


"Wel, toen de politieman al onze Pieten had gevraagd wat zij hadden gedaan, de dag dat het boek was verdwenen. En ik kan u zeggen juf...dat was een hele klus..ik bedoel, dat ondervragen....want de Sint heeft wel honderde Pieten. Toen kwam hij (de politieman) tot de vaststelling, dat het boek wel eens mee zou kunnen ingepakt zijn...want dat hadden de Pieten gedaan...pakjes ingepakt!"
"Oh wat slim van die man Piet!"

"Jazeker juf... Alle pakjes zijn terug opengemaakt en jajajajajajajajajajaja....bij het negenduizenddriehonderdveertiende pakje....Was "het boek" daar!!!"

"Alle kindjes kunnen dus hun schoentje vanavond zetten en de Sint kan kijken wie zoet was...want die krijgt lekkers hoor!".

Ik kon niet vlug genoeg naar huis. Ik was helemaal in de wolken van het goede nieuws en vertelde mams in geuren en kleuren wat er die middag was voorgevallen. Zij zat stilletjes te lachen en zei dat we paps nu maar een hele dikke zoen moesten geven voor zijn goede werk.

Die smakkerd heeft hij zeker gehad.

En 's avonds stonden er in onze keuken...4 paar schoentjes, met suikerklontjes en wortelen en...een pintje bier en een jenevertje.

Wij kropen vol spanning in bed...

Wat zou er morgen in de plaats liggen???



Dat zullen jullie morgen ook ontdekken!