Waar is "het Gouden Boek"?

De juf wist zich ook niet goed raad."Kindertjes, weten jullie soms hoe we Sinterklaas en Zwarte Piet kunnen helpen?", vroeg zij.
Het bleef een tijdje stil en toen stond ik stilletjes op en liep voetje per voetje naar voren...mijn vingertje in de lucht. Ik was wel wat benauwd, maar het grote boek betekende zoveel voor mij, dat ik nergens anders kon aan denken, dan aan helpen.
"Patrice?"...de juf keek me vragend aan.
"Mijn papa is police!" zei ik doodernstig..."en een hele goeie hoor!!"
Ik hoorde de ouders, die achteraan in de zaal zaten, zachtjes lachen en keek met een boos gezicht om. Waarom vonden ze dit leuk?
De Juf en Pieterbaas trokken echter weer mijn aandacht.
"En is jouw papa hier in ons zaaltje?"
"Ja...hij zit daar...".
Heel trots en overtuigd wees ik met mijn vingertje naar de man, die bij mijn moeder hoorde.
Zwarte Piet sprong op en rende mijn vinger achterna. Voor mijn vader bleef hij staan...ging op zijn knieën zitten en vroeg met gevouwen handen:" Alstublief papa police, wilt u mee helpen om ons boek terug te vinden?".
Mijn vader ging wat blozen, maar zei nogal kordaat:"Ja, natuurlijk Zwarte Piet, anders krijgen de kinderen hunpakjes niet hé!"
Zwarte Piet omhelsde mijn pa en vroeg aan iedereen om hard in de handen te klappen voor deze man.
Plots brak er een luid applaus los en begon iedereen hoera te roepen.
Ja...ik was apentrots...

Maar vindt mijn paps het boek wel...??? Lees morgen meer...