Hier ben ik dan weer sé matekes... Ik ben er een weekje uit geweest,wegens niet weten waar mijn kop stond. Het overkomt jullie vast ook wel eens. Je gaat goed slapen en wanneer je 's morgens je ogen open doet...baal je enorm tegen de nieuwe dag die begint.
Je hebt nergens zin in en lummelt maar wat aan. Je begint aan een goed boek...maar na de derde zin...dwalen je gedachten weg. Je wilt wat knutselen, maar waar je ook mee start...er komt geen resultaat uit de bus.
Zo zat het dus deze week!
Gisteren dan toch weer de lach naar boven getoverd en al het negatieve, samen met de gevallen blaadjes van de bomen, in de vuilniszak gestoken.
Ik kruip weer terug in mijn schrijverspen en ga jullie vertellen hoe leuk het was de ochtend dat de Sint zou komen....
Maar ja hoor...da 's voor morgenavond...Want eerst ga ik met ons Collemie en Annelies (vriendin van Raf), bij Karin van Azza, scrapbooken.
5 opmerkingen:
Ik prijs me zeer gelukkig, want ik ken dat namelijk NIET, wakker worden en balen van een nieuwe dag...
Wat me wel ooit gebeurt, is dat ik iets wil gaan maken, maar dat het niet lukt, nou ja...als dat alles is hè....
Veel plezier met het scrappen!!!
Ennuh.....een dag niet gelachen is een dag niet geleefd!!!
Sooo keep on smiling!!! :)
blij dat je weer terug ben want het was maar saai deze week zonder vervolg van je verhaal groetjes
Ik miste je al! Blij dat je je weer wat lekkerder voelt, enneh... ben het met Anita eens, Keep on smiling! :-):-):-)
Patrieske, ik hoop dat je alles weer achter je gelaten hebt en wij weer volop van je talenten mogen genieten! Liefs van mij!
ik miste je al.
ik sluit me helemaal bij anietje aan.
keep on smilling.
groetjes carla
Een reactie posten