Stempelen, Scrappen, Beurzen, Events en ons Clubje...

"Wat.....ga je verhuizen ???? Dat meen je niet ??? En waar naar toe dan ???" ....Mijn hart stond even stil toen Marcia met de melding van een verhuis kwam. Weg uit ons kleine peperkoekenhuisje. Ja, ik snapte het wel...het werd er ook veel te klein, maar het was al zo vertrouwd!

"Geen paniek Patrice....we gaan maar een paar straten verder! Zo even een groot hoekje om...hier in Veghel".

Oef...Gelukkig....was me dat een pak van m 'n hart!!

Natuurlijk waren we op de opening van het nieuwe pand. Net zoals...honderden anderen. Eigenlijk stonden we (Nicole en ik) er versteld van hoevelen er al waren aangetast. Vanaf nu noemden we het verslaafden, dat klonk vriendelijker of beter dan zieken.

We schuimde de beurzen af, op zoek naar de stempelstands, maar het viel ons op, dat een specifieke stempelbeurs nog niet bestond.

Tot Angela verscheen in heel mijn plaatje. Zij starte als eerste een fantastisch mooie Nederlandstalig stempelblad "StampingArt". En organiseerde een fantastisch Event, speciaal voor de stempelaar en scrapbooker. Je vindt ook heel wat lezersbrieven van mij daarin terug.

Jammer genoeg moest zij, bij gebrek aan tijd, het blad overlaten aan anderen en iedereen weet hoe dit afliep hé! Heeeeeeeel droevig!

Intussen is Angela de drijvende motor achter de boeken van "Artspecially" (zie ook link) en het nieuwe Event, van oktober, in Nuland . Wat een fantastisch gebeuren werd! Volgend voorjaar in April komt er een vervolg op en iedereen moet er zeker naar toe hoor.

In Veghel is onze vriendenkring zo uitgebreid geworden en zijn we opgenomen in een fantastisch stempel/scrapclubje. De meiden ervan zijn stuk voor stuk stapelgek, maar ooooohhhhh zooooooo tof, gezellig en (h)eerlijk.

Echt ik zou me mijn leven zonder hen niet meer kunnen inbeelden. En met de dag groeit de vriendenschaar aan, wat maakt dat je soms niet weet wie je eerst moet antwoorden op mail.

Mijn (ziekte) verslaving heeft mijn leven verrijkt en nog meer zin gegeven....

Dus wat zou ik er om treuren, dat ik er tot het einde van mijn dagen mee zit ??!!

Een lach, een traan, een scheetje...

Een kop koffie of een thee 'tje,

Een heerlijke vriendenschaar...

Verslaafd...dat klinkt wel raar,

Maar 'k zou niks anders willen...

"Ik ben gelukkig"...kan ik gillen,

Wees optimistisch en niet down...

Wijze woorden van deze CLOWN!!

Heel veel warme groeten en een fijn weekend aan allen vanwege mezelf.

Mag ik voorstellen...met het oog op de komst van Sinterklaas met al zijn Pieten....dat iedereen eens diep in zijn/haar geheugen kruipt en in de komende week eens een hele leuke anekdote schrijft van deze pakjestijd?!