donderdag 23 november 2006

Eindelijk...

...zet ik me even neer om nog wat leesvoer neer te pennen.

Heel fier liet ik Jan en alleman mijn kaartjes bewonderen, zelfs de hond van de buren moest even zijn bout opzij leggen. Dit was nu eens echt stempelen. Maar hier in België had gaan stempelen nog een andere betekenis....iedereen keek raar op, wanneer ik zei, dat ik in Nederland was gaan stempelen. In die tijd moest je hier...wanneer je werkeloos was, naar een plaatselijk bureau en daar een stempel op een uitkeringskaart laten zetten. Dus, niemand begreep, waarom ik dat in Nederland ging laten doen. En was ik dan werkeloos??

Héhéhé...op gebied van creativiteit staan ze hier toch wel wat achter hoor. Sorry hé Colle, Lieve en andere toch al creatieve Belgjes, maar jullie zijn dan ook uitzonderingen.

Tegen kerstmis kriebelde men lijf zo erg, dat ik me weerom inschreef voor een workshop en het was toen al dat ik Yvonne leerde kennen.

Heenrijden was geen probleem, maar terugkeren...een ander paar mouwen...ik sloeg ergens te vroeg of te laat af en reed een heel eind om.

Ook in Februari deed mijn body zo raar, dat ik nog maar eens de grens overstak...met regen en sneeuw. Volgende kaart komt uit die reeks!



Ik begon het heel raar te vinden dat ik, telkens er iemand het woord Nederland uitsprak..een tik kreeg. Zo raar dat ik uiteindelijk een arts ging raadplegen.

En ja hoor....na een grondig onderzoek...en een uitgebreide vragenlijst...riep hij: "EUREKA".....

"Wat heb ik dokter? Eureka ????"

"Nee,nee," zei hij. "Wat jij hebt is...." En let goed op dames!!!!!!

"STEMPELITIS KOOPTUARMTITIS"......

"Dat beestje heerst al lange tijd in Nederland en nu ben jij er mee besmet! En het erge van al is...Ik heb er geen remedie tegen."

Mijn god....moest ik dit nu erg vinden of niet?! Wat moest ik hiermee?

En al die Hollandse meiden lijken mij zo gelukkig...en tevree...



Morgen: in de put of niet....

11 opmerkingen:

Anita zei

Wow Patrice...gelukkig doettie nie zeer hè, dat stempelvirus,alleen in de portemonee!!!!hahaha.
Ik lees met veel plezier je groeiende verhaal...schitterend.
Er is een ware schrijfster aan je verloren gegaan!!!!!
Wanneer komt je boek uit???? Dan zet me maar alvast op de lijst!!!
Groetjes en tot morgen weer......

Klaartje zei

Hahaha! Waar haal je het vandaan, geweldig!! Ik verheug me nu alweer op morgen!

charlene zei

Inderdaad Patrice, je hebt een gave!!!hihi!!! Hoop dat je snel je verhaaltje afmaakt!!!

Catharina Maria zei

Patrieske, meidje waar haal je het vandaan.Heerlijk leesvoer wat je daar brengt!

Anoniem zei

Hoi Patrice,zoals beloofd ben ik onmiddellijk gaan kijken en lezen naar het ontstaan van je ziekte!Het is de enige ziekte waarvan je hoopt dat ze nooit overgaat!Prachtig gedaan meisje.Je hebt er alvast een fan bij.Tot de volgende... Liefs,Gien

Anoniem zei

Hey Patrice, inderdaad een fijn en vooral spannend verhaal!!!

Anoniem zei

prachtig Patrice.
ik kom morgen weer terug om verder te lezen hoor.
ik ben benieuwd hoe het afloopt.
groetjes carla

Anoniem zei

Och, Patrice, wat een ernstige ziekte is dat waar jij aan lijdt! Als ik je ergens mee kan helpen hoor ik het wel hè? :-))))
Schitterend verhaal. Gefeliciteerd met je blog.
groetjes Jennie

Rika zei

Dag Patrice,
kei goed hoe je schrijft..
en de kaart die je gemaakt hebt is
echt mooi.

Anoniem zei

Bedankt voor al dat leesplezier, ik verheug me ook al op morgen. veel succes en plezier met je blog,

groetjes Liezbeth Smant.

Annes Art zei

Prachtige verhalen Patrice!!!